Vanaf één uur kwam auto na auto de lange beboomde oprijlaan afgereden van hoeve Seydlitz bij Hulst. Dat was het begin van de donateursexcursie van dit jaar, die georganiseerd en gevierd werd in het aparte en goede Landje van Hulst. De ontvangst was hartelijk en warm, met koffie en gebak. De deelnemers en het ontvangstcomité onder leiding van Joan en Monique Seydlitz mengden zich snel. Handen werden geschud en zoenen uitgedeeld want veel deelnemers – zo’n 50, een bus vol – kennen elkaar een beetje of al heel lang. De mooie en goed gerestaureerde hoeve werd uitvoerig bekeken, het erf en de tuin werden verkend, de interieurs van huis en bakkeet bewonderd. De bus die ons zou vervoeren, kreeg onderweg pech, dus werd het bezoek aan erf en hoeve wat langer dan gepland. Toen een nieuwe bus arriveerde, ging het snel via Absdale en de rand van Hulst het polderland in. Via Lamswaarde en de oude Graauwse polder ging het naar het Zwaantjeshof van de familie Boënne. Daar werd het gerestaureerde rode wagenhuis (1900) en het boerenhuis uit 1780 bewonderd. De aanwezigheid van steenuilen zegt iets over de landschappelijke waarde van boerenerven Via een aantal kleine hoeves met gebinten van inheems hout ging het via Oude Stoof en Campen door de wijde polders naar Hengstdijk en daarna naar de rand van Zaamslag in het Land van Axel. De ontvangst op hoeve Eben Haezer van Donny en Johanna Boogerd was bourgondisch. Na de gewaardeerde consumpties constateerden we, na een rondgang over erf en in de gebouwen, dat de hoeve er puik bij lag. Na een mooie laatste etappe langs Luntershoek en het Groot Eiland keerde de bus met deelnemers weer terug naar Absdale. Vergenoegd en verzadigd van de vele indrukken namen we afscheid van elkaar op het erf van Joan en Monique.
Gerard Smallegange
